شعر زیبا

با سلام خدمت دوستان ارجمند، امروز هم یک شعر زیبا از استاد آشفته انتخاب کردم که در این پست قرار می دهم، ان شاالله که مورد پسند واقع شود. ناگفته نماند که همه­ی اشعار استاد، زیبا و دلنشین است و نمی توان بین آن ها زیباترین را انتخاب نمود

 

چو نی کجا دلم از آتش جدایی سوخت                                              که بند بند مرا سوز آشنایی سوخت

 بر آستان نوا گستر شکسته نواز                                                   دل شکسته ام از تاب بی نوایی سوخت

 به تاب زلف تو دارم دل پریشانی                                                 که سال ها به امید گره گشایی سوخت

 بود نشان جفا رسم آتش افروزی                                                     مرا رخ تو به آئین دل ربایی سوخت

به داغ خاطر آشفته مرهمی ای دوست                                    که بخت هم چو جهانم ز بی وفایی سوخت

 


نویسنده: فريد

اشعار زیبا

سلام به دوستان عزیز، امروز از استاد آشفته شاعر شهیر شهرضایی یک شعر و چند رباعی  انتخاب کرده ام که برایتان در این پست قرار می دهم، پیشکشیست از بنده­ی حقیر، شاید که مورد پسند واقع شود.

 

وطن

وطن را دوست می دارم

که خاک عنبر افشانش گهر دارد
گهرها از خلیج فارس تا بحر خزر دارد
 

وطن را دوست می دارم

که دین ومذهب اینجا راه تا عرش­خدا دارد

که علم و دانش اینجا از بزرگان رهنمادارد 

وطن را دوست می دارم

که این جا زندگانی داشتند آبا و اجدادم
و تاریخش­جوانمردی و غیرت می­دهد یادم
 

وطن را دوست می دارم

که یاد آور بود از علم وعرفان بزرگانم
که آموزد ره آزادگی و عشق و ایمانم
 

وطن را دوست می دارم

به تعظیم مبارک مایه ی اسلام و قرآنش

به تکریم گرامی سیرت خلق مسلمانش

وطن را دوست می دارم

که باشد توتیای دیده­ی ما خاک زرخیزش

طلامی­جوشد از بوشهر تا آن سوی­تبریزش 

وطن را دوست می دارم

که ازاخلاق انسانی­گل هرکشور است اینجا
صفاو عشق و ایثار ومحبّت پرور است اینجا

رباعیّات:

           هشدار که از نظر جوابت نکنند                بی حاصل و بیهوده حسابت نکنند

           انگور صفت مـلازم مردم باش                  تـا سرکـه کنند اگر شرابت نکنند

 

در باغ دلم بهشت رخسار توای                    در طالع من دولت بیـدار توای

       دنیای صفـا و عشق و آمال مرا                       سر سبزترین بهار گل بار توای

 

در دوستی آن کسی که ثابت قدم است          پیوسته تو را شریک شادی و غم است

بـا رسم جـوان مـردی و ایـثـار وکـرم           جان را چو نثار دوست سازیم کم است

 

دلم چو لاله در امید ژاله سوخته است          چه­حاصلم که در و دشت پرنیان­پوش است

         همین نه یاد تو آشفته را ز خاطر برد            که این فسانـه ز یاد جـهان فراموش است

 

بیمارم و از اجـل شـفا می خواهـم           غم دارم و از خار صفا می خواهم

در خلق حریص اهل دل می جویم           وز چرخ جفا پیشه وفا می خواهم 

 



 


نویسنده: فريد

.:: آخرین مطالب ::.

» کانال موسیقی های جذاب ( سه شنبه هفتم اردیبهشت ۱۴۰۰ )
» اشعار زیبا ( دوشنبه ششم اردیبهشت ۱۴۰۰ )
» دو شعر زیبا ( دوشنبه سی ام اردیبهشت ۱۳۹۸ )
» اشعار عاشقانه ( جمعه یکم آبان ۱۳۹۴ )
» نیروی نامرئی ( دوشنبه بیست و هشتم اسفند ۱۳۹۱ )
» من از خدا خواستم ... ( شنبه بیست و سوم دی ۱۳۹۱ )
» Ruls of Life ( سه شنبه نوزدهم دی ۱۳۹۱ )
» مهر مادر ( سه شنبه دوازدهم دی ۱۳۹۱ )
» ( سه شنبه شانزدهم آبان ۱۳۹۱ )
» ( سه شنبه شانزدهم آبان ۱۳۹۱ )
» ( پنجشنبه یازدهم آبان ۱۳۹۱ )
» شعر زیبا و دلنشین ( جمعه بیست و هشتم مهر ۱۳۹۱ )