If there is heart in your

 words, the emphasis will

 come on its own. If there is

 something that has to be

 expressed by your hands,

 the hands will take care of it;

 you need not do anything.

 If something comes to your

 eyes, it will come. You are not

 to bring it, otherwise

 the whole thing becomes

 hypocrisy.

اگر واژه ها از دل بر­­­آیند،

نیازی به تأکید نیست.

اگر چیزی باشد که باید با حرکت دستها انتقال یاید،

دستها خود از عهده­ی کار بر می­آیند، نه، کار دیگری لازم نیست.

اگر چیزی در نگاه تو باشد،

خود جاری خواهد شد.

ارنه، همه و همه چیزی جز تزویر نخواهد بود.

Mind is part of the society.

 It is not part of existence. Hence, it need a society

 for its growth.

The better established the society,

 the more proficiently the mind grows.

ذهن بخشی از جامعه است.

ذهن پاره ای از وجود نیست.

به همین دلیل برای رشد نیاز به جامعه دارد.

هر اندازه که جامعه پر قوام تر باشد،

ذهن ماهرانه­تر می بالد.

مطالبی برگزفته از کتاب بشنو از این خموش

نوشته­ی شری راجنیش

مترجم: عبدالعلی براتی

متن دو زبانه

 


نویسنده: فريد

.:: آخرین مطالب ::.

» کانال موسیقی های جذاب ( سه شنبه هفتم اردیبهشت ۱۴۰۰ )
» اشعار زیبا ( دوشنبه ششم اردیبهشت ۱۴۰۰ )
» دو شعر زیبا ( دوشنبه سی ام اردیبهشت ۱۳۹۸ )
» اشعار عاشقانه ( جمعه یکم آبان ۱۳۹۴ )
» نیروی نامرئی ( دوشنبه بیست و هشتم اسفند ۱۳۹۱ )
» من از خدا خواستم ... ( شنبه بیست و سوم دی ۱۳۹۱ )
» Ruls of Life ( سه شنبه نوزدهم دی ۱۳۹۱ )
» مهر مادر ( سه شنبه دوازدهم دی ۱۳۹۱ )
» ( سه شنبه شانزدهم آبان ۱۳۹۱ )
» ( سه شنبه شانزدهم آبان ۱۳۹۱ )
» ( پنجشنبه یازدهم آبان ۱۳۹۱ )
» شعر زیبا و دلنشین ( جمعه بیست و هشتم مهر ۱۳۹۱ )